٢٥ قُلْ اِنْ اَدْرى اَقَريبٌ مَا تُوعَدُونَ اَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبّى اَمَدًا

(25) kul in edriy ekariybun ma tu’adune em yec’alu lehu rabbiy emeden
De ki bilmiyorum o tehdit olunduğunuz yakın mı? yoksa ona tayin mi eder? Rabbim uzun bir müddet

1.	kul	: de
2.	in	: eğer
3.	edrî	: bana bildirildi, ben biliyorum
4.	e karîbun	: yakın mı
5.	mâ	: şey
6.	tûadûne	: vaadolunduğunuz
7.	em	: yoksa mı
8.	yec’alu	: kılar, yapar
9.	lehu	: ona
10.	rabbî	: Rabbim
11.	emedan	: uzatılmış bir süre, uzun bir müddet

قُلْ de kiإِنْ أَدْرِي bilmiyorumأَقَرِيبٌ yakın mıdırمَا تُوعَدُونَ tehdit olunduğunuz şeyأَمْ yoksaيَجْعَلُ tayin etmiştirلَهُ onaرَبِّي Rabbimأَمَدًا uzun bir zaman mı

SEBEB-İ NÜZUL
Mukatil der ki: “Nihayet kendilerine va’dedilenleri gördükleri zaman kimin yardımcısının daha zayıf ve sayıca daha az olduğunu bileceklerdir.” âyet-i kerimesini işittiklerinde en-Nadr ibnu’l-Hâris: “Ey Muhammed, şu bizi tehdit edip durduğun şey ne zaman olacak?” demiş de bunun üzerine Allah Tealâ: “De ki: “Size va’dedilen yakın mıdır, yoksa Rabbım onu uzun süreli mi kılmıştır bilemiyorum.” âyet-i kerimesini indirmiş