٤٥
وَاِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَحْدَهُ اشْمَاَزَّتْ قُلُوبُ الَّذينَ لَايُؤْمِنُونَ بِالْاخِرَةِ وَاِذَا ذُكِرَ الَّذينَ مِنْ دُونِه اِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ
(45) ve iza zükirallahü vahdehüşmeezzet kulubüllezine la yü’minune bil ahirah ve iza zükirallezine min dunihi izahüm yestebşirun
Allah’ın bir olduğu zikir edildiği zaman iman etmeyenlerin âhirette kalpleri tiksinir (Allah’tan) O’ndan başka şeyler zikir edildiği zaman o zaman onlar sevinirler
1. | ve izâ zukire | : ve zikredildiği zaman |
2. | allâhu | : Allah |
3. | vahde-hu | : onun tekliği |
4. | işmeezzet | : tiksindi, nefretle ürperdi |
5. | kulûbu | : kalpler |
6. | ellezîne | : o kimseler, onlar |
7. | lâ yû’minûne | : îmân etmezler |
8. | bi el âhıreti | : ahirete |
9. | ve izâ | : ve olduğu zaman |
10. | zukire | : zikredildi, anıldı |
11. | ellezîne | : o kimseler, onlar |
12. | min dûni-hi | : ondan başka |
13. | izâ | : olduğu zaman |
14. | hum yestebşirûne | : onlar neşelenip sevinirler |