٤٤ بَلْ مَتَّعْنَا هؤُلَاءِ وَابَاءَهُمْ حَتّى طَالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ اَفَلَا يَرَوْنَ اَنَّا نَاْتِى الْاَرْضَ نَنْقُصُهَا مِنْ اَطْرَافِهَا اَفَهُمُ الْغَالِبُونَ

(44) bel metta’na haülai ve abaehüm hatta tale aleyhimül umür e fela yeravne enna ne’til erda nenkusuha min atrafiha e fehümül ğalibun
evet biz faydalandırdık onları ve babalarını hatta onlara yaşam süresi uzun geldi şimdi görmüyorlar mı? elbette biz geliyoruz (onlara) yerlerinin çevresini azaltıyoruz galip olanlar onlar mı?

1.	bel	: hayır
2.	metta’nâ	: biz onları metalandırdık, faydalandırdık
3.	hâulâi	: işte onlar
4.	ve âbâe-hum	: ve onların babaları, ataları
5.	hattâ	: öyle ki, hatta, oluncaya kadar
6.	tâle	: uzun geldi
7.	aleyhim	: onlara
8.	el umuru	: ömür
9.	e fe lâ yerevne	: artık, hâlâ görmüyorlar mı
10.	ennâ	: nasıl
11.	ne’ti	: geliyoruz
12.	el arda	: arz, yeryüzü
13.	nenkusû-hâ	: onu eksiltiyoruz
14.	min etrâfi-hâ	: onun etrafından, çevresinden
15.	e fe hum	: öyleyse, hâlâ onlar mı
16.	el gâlibûne	: gâlip olanlar, üstün gelenler