١٣ يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذينَ امَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قيلَ ارْجِعُوا وَرَاءَ كُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ

(13) yevme yekulul munafikune vel munafikatu lillezine amenu unzuruna naktebis min nurikum kıler ci’u veraekum feltemisu nuren feduribe beynehum bisurin lehu babun batinuhu fihirrahmetu ve zahiruhu min kibelihil’ azabu
O gün derler erkek ve kadın münafıklar iman edenlere bizi bekleyin sizin nurunuzdan faydalanalım denilir: sizler geldiğiniz yere dönün nuru (orada) arayın hemen aralarına konacak onun kapısı olan sur onun iç tarafı rahmettir dış tarafında da azap (vardır)

1.	yevme	: gün
2.	yekûlu	: derler
3.	el munâfikûne	: münafık erkekler
4.	ve el munâfikâtu	: ve münafık kadınlar
5.	li ellezîne	: o kimselere, onlara
6.	amenû	: îmân ettiler, amenû oldular, Allah’a ulaşmayı dilediler
7.	unzurû-nâ	: bizi bekleyin
8.	naktebis	: bir parça alalım
9.	min nûri-kum	: sizin nurunuzdan
10.	kîle	: denir, söylenir
11.	erci’û	: dönün
12.	verâe-kum	: arkanıza
13.	fe	: artık, haydi
14.	iltemisû	: arayın
15.	nûren	: nur
16.	fe	: artık, böylece
17.	duribe	: vurdu, yaptı
18.	beyne-hum	: onların aralarına
19.	bi sûrin	: sur, duvar
20.	lehu	: onun vardır
21.	bâbun	: kapı
22.	bâtinu-hu	: onun içinde, iç kısmında
23.	fî-hi	: orada vardır
24.	er rahmetu	: rahmet
25.	ve zâhiru-hu	: ve onun dışında, dış kısmında
26.	min kıbeli-hi	: ondan önce
27.	el azâbu	: azap