57

٥٧

وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا اِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ

(57) ve lemma duribebnü meryeme meselen iza kavmüke minhü yesiddun
Vaktaki meryem oğlundan misal verilince o zaman senin kavmin ondan (keyiflenip) yoldan çıkıyorlardı

1. ve lemmâ : ve olduğu zaman
2. duribe … (meselen) : örnek verildi
3. ibnu meryeme : Meryem’in oğlu
4. (duribe) … meselen : örnek verildi
5. izâ : o zaman
6. kavmu-ke : senin kavmin
7. min-hu : ondan
8. yasıddûne : bağırıyorlar

وَلَمَّا ضُرِبَ verilinceابْنُ oğluمَرْيَمَ Meryemمَثَلًا bir misal olarakإِذَا قَوْمُكَ senin kavminمِنْهُ hemen ondanيَصِدُّونَ kahkahalarla gülüyorlar