46

٤٦

وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّه جَنَّتَانِ

(46) ve limen hafe mekame rabbihi cennetani
Rabbinizin huzurunda (hesaptan) korkan kimse için iki cennet (vardır)

1. ve li men : ve kimse için vardır
2. hâfe : korktu
3. makâme : makam
4. rabbi-hî : Rabbinin
5. cennetâni : iki cennet


SEBEB-İ NÜZUL

a) İbn Şevzeb ve Atâ’dan rivayete göre bu âyet-i kerime Hz. Ebu Bekir hak­kında nazil olmuştur.

İbn Ebî Hâtim’in ve Kitâbu’l-Azame’de Ebu’ş-Şeyh’in Atâ’dan rivayetle tahriclerine göre Hz. Ebu Bekir bir gün kıyameti, mizanı, cenneti ve cehennemi, meleklerin saf saf dizilmesini, kıyamette göklerin dürülmesini, dağların savrul­masını, güneşin dürülmesini, yıldızların saçılmasını anmış ve düşünmüş de: “İs­terdim ki şu yeşillikler gibi bir yeşillik olayım da bir hayvan gelsin, beni yesin ve ben hiç yaratılmamış olayım.” demiş ve işte bunun üzerine bu âyet-i kerime nazil olmuş.

b) İbn Ebî Hâtim’in babası kanalıyla Atiyye ibn Kays’dan “Rabbinin ma­kamından korkan kimseye iki cennet vardır.” âyet-i kerimesi hakkında rivayeti­ne göre bu âyet-i kerime, “Beni ateşte yakın. Belki böylece Allah’ın azabından kurtulurum.” diyen birisi hakkında nazil olmuştur. O, bu sözü söyledikten sonra böyle söylediği için bir gün bir gece tevbe etmiş ve Allah Tealâ da onun tevbesini kabul buyurarak onu cennetine koymuştur