٢٣ وَرَاوَدَتْهُ الَّتى هُوَ فى بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِه وَغَلَّقَتِ الْاَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللّهِ اِنَّهُ رَبّى اَحْسَنَ مَثْوَاىَ اِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ

(23) ve ravedethül leti hüve fi beytiha an nefsihi ve ğallekatil ebvabe ve kalet heyte lek kale meazellahi innehu rabbi ahsene mesvay innehu la yüflihuz zalimun

1.	ve râvedet-hu (râvede)	: ve ondan murat almak istedi, onunla olmak istedi : (beraber olmak istedi)
2.	elletî	: ki o (bayan için)
3.	huve	: o
4.	fî beytihâ	: onun evinde
5.	an nefsi-hî	: onun nefsinden
6.	ve gallekat	: ve sımsıkı kapadı
7.	el ebvâbe	: kapılar
8.	ve kâlet	: ve dedi
9.	heyte	: hadi gel
10.	leke	: senin için, sana, sen
11.	kâle	: dedi
12.	maâza allâhi	: Allah’a sığınırım
13.	inne-hu	: muhakkak o
14.	rabbî	: benim Rabbim, benim efendim, beni besleyip koruyanım
15.	ahsene	: en güzel şekilde
16.	mesvâye	: benim yerleşme yerim
17.	inne-hu	: muhakkak o, çünkü o
18.	lâ yuflihu	: felâha, kurtuluşa ermez
19.	ez zâlimûne	: zalimler